هفت گام پيشنهادي به ترامپ براي مقابله با ايران؛ گام هفتم گفتگوي مستقيم واشنگتن و تهران است
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۴۴۱۰۵
خبرگزاري آريا- يک روزنامه انگليسي هفت گام براي نحوه برخورد دولت ترامپ با ايران پيشنهاد داده است.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري آريا، دنيس راس، در تحليل خود در روزنامه انگليسي الشرق الاوسط نوشت:
دولت آمريکا عملا هنوز هيچ گامي در چارچوب کشمکش هاي مختلف در منطقه برنداشته است که بتواند با ايراني ها مقابله يا دست کم آنها را مهار کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در سوريه، واشنگتن به جاي مقابله با ايران، سياست مقابله با «داعش» را در پيش گرفته است. سياست واشنگتن در عراق، مقابله غيرمستقيم با نفوذ ايران از طريق تقويت دولت مرکزي و ارتش عراق است. اين مسئله منطقي به نظر مي‌رسد، ولي در اينجا نيز به ياد وزن و اهميت تشکيلات بسيج مردمي مي‌افتيم که نيروي قدس ايران بر بخش وسيعي از آن سيطره دارد. اين نيروها مي‌توانند نيروهاي آمريکايي را که بدون سرپناه هستند تهديد کنند از اين رو دولت آمريکا مجبور است در تحرکاتش در داخل عراق جانب احتياط را رعايت کند.
در يمن، دولت آمريکا هشدارهايي در خصوص آمادگي نيروهاي آمريکايي براي واکنش نشان دادن به هرگونه تهديد مسير کشيتراني در تنگه باب المندب مطرح کرده است. با اين حال حضور آمريکا در يمن عمدتا به صورت تهيه اطلاعات جاسوسي براي عمليات نيروي هوايي عربستان است. در لبنان به نظر مي‌رسد دولت آمريکا بر اين باور است که امکان مهار کردن ايراني ها از طريق حمايت مادي بيشتر از ارتش لبنان وجود دارد. هرچند چنين شيوه‌اي درست به نظر مي‌رسد ولي نتيجه بخش بودن آن با توجه به اهميت و نفوذ «حزب الله» در نيروهاي مسلح لبنان، به هيچ وجه قطعي نيست.
طبعا تهران همچنان به آزمايش کردن موشک هاي بالستيک خود ادامه مي‌دهد و رهبر عالي اين کشور از خطوط مقدم دفاعي ايران سخن مي گويد که منظورش لبنان و سوريه و عراق است. به عبارت ديگر، ايراني ها به طور علني اين مناطق را جزء مناطق نفوذ خود اعلام مي کنند.
همچنين ترديدي نيست که مقامات ايراني عمدا به گونه اي رفتار مي‌کنند که اعتماد به نفس بالاي آنها را نشان دهد و تلاش مي‌کنند اين باور را در ذهن ديگران در منطقه نيز جا بيندازند. از اين رو، اين سخن که ايالات متحده آمريکا توانايي مقابله با فعاليت هاي بي ثبات کننده ايران را دارد، نيازمند تلاش هايي در اين زمينه و ارسال سيگنال هايي است که نشان دهد ايراني ها و شبه نظامياني که به نيابت از آنها عمل مي‌کنند نخواهند توانست حوزه نفوذ خود را گسترش دهند.
سوريه جايي است که ايراني ها آن را براي تثبيت حضور و توسعه حوزه نفوذ خود و نفوذ گروه هاي وابسته به خود انتخاب کرده اند؛ از اين رو مهار کردن آنها در آنجا پيام مهمي براي طرف هاي منطقه اي محسوب مي شود. در واقع، بايد هر گونه راهبردي براي مهار کردن ايران داراي جنبه‌هاي متعددي باشد: ديپلماتيک، اقتصادي، امنيتي و نظامي.
به اين ترتيب، راهبرد مهار ايران بايد چگونه باشد؟ در درجه نخست، دولت آمريکا بايد راه برقراري آرامش با روس‌ها را در پيش بگيرد و اين پيام را ارسال کند که ما به توافقنامه ايجاد مناطق عاري از تنش در سوريه پايبند هستيم ولي بايد اين کار متقابل باشد. در حالي که اکنون، به روس ها اجازه داده شده است به جنگيدن در داخل دو منطقه عاري از تنش يعني ادلب و غوطه شرقي ادامه دهند و اجازه داده نمي‌شود کمک هاي بشردوستانه به هيچ يک از اين دو منطقه ارسال شود يا غيرنظاميان از اين مناطق تخليه شوند.
آمريکا بايد به روس ها بفهماند اگر مانع توسعه نفوذ نظام سوريه و شبه نظاميان تحت حمايت ايران در اين مناطق نشوند، آمريکا خودش اين مسئوليت را برعهده خواهد گرفت. هرچند نيروي هوايي آمريکا در منطقه از نظر کمي و کيفي از نيروي هوايي روسيه بزرگتر و قدرتمندتر است ولي روس ها توانستند از نيروي هوايي نسبتا کوچک خود براي تضمين بقاء نظام اسد و تغيير دادن توازن قوا روي زمين در داخل سوريه استفاده کنند. دولت ترامپ مي تواند از نيروي هوايي آمريکا در زماني که ايراني ها و سرسپردگانشان به گسترش نفوذ خود در سوريه سرگرم هستند، استفاده کند.
دومين اقدامي که مي‌توان در چارچوب راهبرد مهار ايران انجام داد، بهره برداري از قطعنامه شمار ٢٢٣١ شوراي امنيت براي جلوگيري از صادرات تسليحات ايران است. بر اساس اين قطعنامه، ايران اجازه صدور تسليحات را ندارد. نبايد زيرنظر گرفتن صدور تسليحات از ايران، به حوثي ها و يمن محدود شود بلکه بايد تسليحاتي که براي حزب الله ارسال مي‌شود را نيز شامل شود. به رغم اعتراض عملي دولت آمريکا در دوره اوباما و ترامپ به ارسال محموله هاي تسليحاتي ايران، بايد اين گونه تلاش ها هماهنگ تر و پايدارتر باشد.
سومين اقدام براي مهار کردن ايران، بهره برداري از تمايل اروپايي ها به خارج نشدن آمريکا از توافقنامه هسته اي با ايران است تا انگليسي‌ها و فرانسوي‌ها و آلماني‌ها براي تعيين بهايي که ايراني‌ها بايد بابت اقدامات خود در منطقه بپردازند به ما ملحق شوند. به ويژه که اروپايي ها در خصوص رفتار منطقه‌اي ايران نگراني هاي مشترکي با آمريکا دارند.
در گام چهارم، بايد تلاش شود ايران و شبه نظاميان وابسته به آن نتوانند خلأ ناشي از شکست داعش را در سوريه و عراق پر کنند. ايراني ها به ويژه در داخل سوريه عملا تحرکاتي را براي پر کردن اين خلأ آغاز کرده اند. عامل محوري در اين خصوص، کمک کردن به عناصر و نيروهاي محلي و تضمين از سرگرفته شدن تلاش ها براي بازسازي سوريه و ايجاد حاکميت مقتدر است. در واقع، ايده خارج نشدن نيروهاي آمريکايي از شمال سوريه دست کم در شرايط کنوني، شاخص مثبتي است و بايد براي تقويت آن از طريق تلاش براي بازسازي و احياي حاکميت و امنيت و ادغام نيروها، کوشيد. در اين رابطه همکاري با عربستان سعودي و امارات از طريق تشکيل کميته مشترک براي نظارت بر بازسازي سوريه و پيشبرد آن ضروري است.
در مرحله پنجم، هرچند ما در خصوص رفتار قطر نگراني هايي داريم ولي راه پايان دادن به مشکلات با قطر، مشخص کردن زمينه هايي است که لازم است در آنها تغييراتي در رفتار قطر صورت گيرد از جمله: پايبند بودن قطري ها به توافقنامه خود با واشنگتن در زمينه تامين مالي مقابله با تروريسم، و بازداشت يا اخراج کساني در قطر که آمريکا آنان را حاميان تروريسم مي داند، و پايان دادن به کمک مالي قطر به شبکه الجزيره به شکل تدريجي به عنوان شبکه اي که همچنان بيش از آن که خبر منتشر کند، مطالب تحريک آميز مي‌کند. پايبند بودن طرف قطري به اين شروط، به مشکل پايان خواهد داد. قطري ها بايد بدانند که اگر به اين شروط پايبند نمانند، آمريکا به دنبال جايگزيني براي پايگاه «العديد» خواهد بود. گفته مي شود که وجود اين پايگاه نظامي تضمين کننده امنيت قطر است ولي ما حاضر نيستيم پوششي براي رفتارهايي فراهم کنيم که آنها را تهديدي براي منافع خود و منافع دوستانمان مي‌دانيم.
ششم اين که بايد تدوين برنامه اي محرمانه و فوري با حضور عربستان و قطر و ديگر کشورها به منظور بررسي گزينه هايي براي مقابله با بهره برداري ايران از شبه نظامياني که به نيابت از اين کشور در منطقه فعاليت مي کنند، آغاز شود.
در پايان اين که دولت رئيس جمهور آمريکا دونالد ترامپ بايد آمادگي خود را براي گفتگوي مستقيم با ايراني ها و تشريح خطراتي که از برخي رفتارهاي مشخص ايران ناشي مي‌شود، نشان دهد. قطعا برقراري ارتباط مستقيم ابزاري براي پرهيز از ايجاد سوء تفاهم است و بهترين نتايج را خواهد داد، البته در صورتي که آمادگي ما را براي برخورد با تهديدها و در عين حال آغوش باز ما را به روي فرصت هاي موجود نشان دهد. بايد واشنگتن آمادگي خود را براي احترام گذاشتن به منافع منطقه اي ايران، نشان دهد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۴۴۱۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمریکا در بحرانی‌ترین دوره تاریخ خود قرار دارد
رسانه آمریکایی گزارش داد آمریکا یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های تاریخ خود را پشت سر می‌گذارد، عصری که در آن اختلافات عمیق و برجستگی تفاوت‌ها تقریباً بر تمامی جنبه‌های زندگی شهروندان این کشور سایه گسترده است.
به گزارش ایسنا، واشنگتن‌پست در این گزارش چند مورد از اساسی‌ترین بحران‌های کنونی آمریکا را برشمرده است: «بزرگترین جنبش دانشجویی قرن ۲۱، نخستین دادگاه کیفری یک رئیس‌جمهور آمریکا (دونالد ترامپ)، درگیری بر سر قانون سقط جنین و از همه بدتر، دو جنگ بزرگ که تعداد تلفات آنها معمولاً در میان اخبار بحران‌های داخلی آمریکا گم می‌شود.»
به اذعان این روزنامه آمریکایی، ابری از مشکلات و بحران‌ها بر سر ایالات متحده سایه افکنده و با هر خبر فوری جدیدی تیره‌تر می‌شود؛ بحران‌هایی که با انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا همزمان شده‌اند و راه فراری از آنها هم در آینده نزدیک به چشم نمی‌خورد.
آمریکایی‌هایی که اعتراضات ضد آپارتاید دهه ۱۹۸۰ یا تظاهرات علیه جنگ ویتنام در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی را به یاد دارند، این روزها اذعان می‌کنند که ایالات متحده در حال حاضر در یکی از چالشی‌ترین وضعیت‌های تاریخ خود قرار دارد. با این حال، نسل‌های جوان‌تر هم متوجه وخامت اوضاع شده‌آند. «پرتی کولکارنی» دانشجوی دانشگاه «جورج واشنگتن» می‌گوید: «همه چیز در آتش است.»
تحلیلگران و تاریخ‌نگاران هم از توصیف وضعیت کنونی جامعه آمریکا اظهار عجز می‌کنند. دانشگاه‌های سراسر آمریکا این روزها شاهد تجمع حامیان فلسطین است، اما نظرسنجی‌هایی که پیش‌از این خیزش دانشجویی انجام شده نشان می‌دهد برای بخش زیادی از دانشجویان آمریکایی، جنگ غزه مسئله چندان مهمی نبوده است. در یکی از این نظرسنجی‌ها آمار دانشجویانی که گفتند تا کنون در تجمع سیاسی یا تظاهرات شرکت کرده‌اند، تنها ۱۷ درصد بود!
«مینا بوز» مدیر اجرایی دانشکده «دولت، سیاست عمومی و امور بین‌الملل» در دانشگاه «هوفسترا» می‌گوید سرعت تحولات در آمریکا آن‌قدر بالا رفته که ارائه تحلیل جامع درباره وضعیت موجود تقریباً غیرممکن است.
او که مشغول جمع‌آوری تاریخچه‌ای از عملکرد رؤسای جمهور آمریکا است، از مدت‌ها قبل سعی داشته یک کتاب درسی درباره حکومت آمریکا بنویسد؛ اما تاریخ در این کشور با سرعت سرسام‌آوری پیش می‌رود و نگارش این کتاب برای او دشوار شده است.
این استاد دانشگاه می‌گوید به‌محض اینکه می‌خواهد «حتی یک پاراگراف» بنویسد، تحولات تازه‌ای از دادگاه ترامپ، تغییر قوانین سقط جنین یا اعتراضات دانشجویی به گوش رسیده و رشته‌های او را پنبه می‌کند. او می‌گوید تعداد وقایع بی‌سابقه آن‌قدر زیاد شده که برای توصیف این «روزگار بی‌سابقه و این ناکجاآباد» کلمه کم می‌آورد!
به گزارش واشنگتن‌پست، تاریخ‌نگاران باور دارند که آمریکا یکی از پیچیده‌ترین دوره‌های تاریخ خود را پشت سر می‌گذارد، عصری که در آن اختلافات عمیق و برجستگی تفاوت‌ها تقریباً بر تمامی جنبه‌های زندگی شهروندان این کشور سایه گسترده است.
برخی جنبش دانشجویی امروز آمریکا را با جنبش ضد آپارتاید دهه ۸۰ میلادی مقایسه می‌کنند، اما «رابرت کوهن» استاد تاریخ در دانشگاه نیویورک که چندین دهه از عمر خود را وقف مطالعه جنبش‌های دانشجویی کرده، می‌گوید این دو جنبش تفاوت دارند. کوهن به واشنگتن‌پست گفت در دهه ۸۰ اثری از مدافعان رژیم آپارتاید در جامعه به چشم نمی‌خورد، اما امروز عده‌ای با معترضان حامی فلسطین به مخالفت برخاسته‌اند و این دو گروه و پلیس آمریکا، در محوطه دانشگاه‌ها با یکدیگر درگیر هستند، درگیری‌هایی که در بعضی موارد به خشونت شدید کشیده شده است.
با این‌حال، این تحلیلگر می‌گوید این ۲ جنبش شباهت انکارناپذیری هم دارند؛ اینکه در هر دور جریان، مقامات آمریکا - مخصوصا جریان راست افراطی جمهوری‌خواه - سعی کردند تظاهرات را سیاسی کنند و مقامات لیبرال دانشگاه‌ها را به دلیل عدم مقابله با این جنبش‌ها تحت‌فشار قرار دهند.
«کیت هاتنر» دانشجوی دانشگاه ایندیانا می‌گوید با دیدن استقرار تک‌تیرانداز در بام ساختمان دانشگاه ایندیانا، به این نتیجه رسیده که «بله، آمریکا در آتش است.»
این صحنه برای هاتنر یادآور احساسی است که او و دوستانش در سال‌های گذشته با خود حمل کرده‌اند، اینکه چرا او و اطرافیانش نمی‌خواهند بچه‌دار شوند و کودکی را وارد دنیایی کنند که خود پیش چشم دارند؛ دنیایی که هاتنر و دوستانش در آن زیسته‌اند و بحران‌های بی‌شماری را پشت سر گذاشته‌اند، از تیراندازی‌های کور و ناآرامی گرفته تا جنگ‌های فرهنگی در آمریکا.
حالا هم با برخوردهای تند مقامات آمریکایی با دانشجویان معترض، هاتنر می‌گوید سطح شدیدی از اضطراب را تجربه می‌کند. او در پیامی به یکی از دوستانش می‌نویسد: «بسیار مضطرب هستم. استادم در دانشگاه بازداشت شده و حالا ۳ امتحان نهایی من لغو شده است. چطور بگویم... مضطرب هستم.»
این دانشجوی آمریکایی می‌گوید این روزها تنها در دو بازه زمانی احساس اندکی آرامش دارد، نخست وقتی است که مشغول رویاپردازی می‌شود و دیگری به هنگام خواب.
«نوئل مک‌کافی» استاد دانشگاه «اِموری» در آتلانتای آمریکا که در هنگام تلاش برای نجات یک دانشجوی دختر از ضربات پلیس آمریکا بازداشت شده، مقامات آمریکا را از سرکوب معترضان و اعزام نیروهای امنیتی بر حذر داشته و آنها را به گفت‌وگو با دانشجویان دعوت می‌کند. مک‌کافی که آزادی اندیشه و حق اعتراض را از اصول و ارزش‌های اساسی دانشگاه‌ها می‌داند، می‌گوید حضور نیروهای امنیتی در دانشگاه‌ها این ارزش‌ها را زیر پا می‌گذارد.
او خطاب به مقامات آمریکایی می‌گوید: «به‌جای آنکه پلیس را به دانشگاه فرستاده و چادرهای اردوگاه معترضان را جمع کنید، چرا یک چادر نمی‌خرید و با اردو زدن کنار معترضان، با آنها وارد گفت‌وگو نمی‌شوید؟ از چه چیزی می‌ترسید؟»
به گزارش واشنگتن‌پست، نمی‌توان دقیقاً گفت تعداد بحران‌ها در آمریکا از چه زمانی تا این حد افزایش یافته، اما برخی تحلیلگران باور دارند که به‌قدرت‌رسیدن ترامپ در ۲۰۱۶، همه‌گیری کرونا و حمله به ساختمان کنگره آمریکا در ۲۰۲۱ نقاطی هستند که تاثیر پررنگی در تاریخ آمریکا داشته‌اند.
فارغ از اینکه ایالات متحده چطور به اینجا رسیده، در گزارش واشنگتن‌پست با اشاره به جنگ اوکراین، درگیری بر سر حق سقط جنین و جنگ غزه، آمده است: «مسائل داخلی و بین‌المللی زیادی هستند که می‌توانند در ماه‌های آینده اوضع را حتی از این هم بدتر کنند.»
انتهای پیام
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد